Zagadnienia : Błędy A

t. 7

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

fis w A (→KF), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, wycinek, tylko górna 5-linia.                         EZnieU : tr tylko bemol des1;               red = 2 bemole pr.r.

f w Wf (→Wa) , Wn i KGS

tr = EZTU 2 kaso l.r. + kaso przed 2. ósemką pr.r. (f) + EZnieU1 bemol i kaso z akordu pr.r.;                      red = EZTU wszystkie znaki na tej mierze

..

Odczytany dosłownie akord na 3. mierze taktu brzmi w A (→KF) Fis1-Fis-b-des1-fis1, co daje akord Ges-dur (Fis-dur), który mógłby być częścią tego postępu harmonicznego. Chopin jednak z reguły unikał tego rodzaju nienaturalnej ortografii, toteż najprawdopodobniej przeoczył tu kasowniki obniżające wszystkie nuty fis na f. Uzupełniono je zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn, a kompozytor nie zakwestionował drukowanych kasowników w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych zawierających pochodzące od niego adnotacje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 8

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

W A (→KF,WfWa1) i KGS nie ma  obniżającego h na b. Oczywistą w tym kontekście pomyłkę Chopina poprawiono w Wn i Wa2. O tym, że Chopin był przekonany o występowaniu b w poprzedzającej części taktu, świadczą wpisane w A kasowniki przed nutami H1 i h na 4. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa